TEST DEG SJØLV side 50

Privatkjøp er kjøp ein forbrukar gjer av ein gjenstand frå ein person som ikkje hovudsakleg opptrer i næringsverksemd, jf. ei antitetisk tolking av forbrukarkjøpslova § 1. Kortversjonen er at privatkjøp er kjøp der begge partane er forbrukarar.

Det kan av og til vere tvil om eit kjøp er privatkjøp eller forbrukarkjøp. Dersom ein bonde til dømes sel ein traktor eller ein hest, sel han eit driftsmiddel som har vore brukt i gardsdrifta. Handelen er da eit ledd i næringsverksemda hans. Dersom kjøparen er forbrukar, vil kjøpet vere eit forbrukarkjøp. Dersom bonden derimot sel racersykkelen sin som berre er brukt privat, sel han som privatperson. Kjøpet av sykkel blir i så fall eit privatkjøp.

Kjøpslova frå 1988.

Leveringstidspunktet følgjer av kjøpslova frå 1988, § 7(2). Levering skjer når vara blir gitt over til den fraktføraren som har teke på seg transporten fram til kjøparen. Det vil seie at leveringa skjer, og at risikoen går over til kjøparen før han eller ho får hand om vara. Dette er ein vesentleg skilnad samanlikna med forbrukarkjøp der levering og risikoovergang skjer når vara blir fysisk overlevert til forbrukaren. Samanlikn med forbrukarkjøpslova § 7 og § 14(4).

Paragraf 22 gir oversikta. Kjøparen kan krevje oppfylling, heving eller erstatning og dessutan halde kjøpesummen attende. Dei nærmare vilkåra for kvart krav må undersøkjast, jf. §§ 23–29. Krava er dei same som ein forbrukar kan setje fram etter forbrukarkjøpslova, jf. § 19 i denne lova.